آنچه که سبب شد تا درباره احیای قلبی ریوی، دست بکار شوم کتاب و سایت آموزشی و کانال‌های آموزشی، سمینارهای مختلف در سطح تهران و ایران راه اندازی نمایم، نخست وظیفه‌ای است که به عنوان یک کارشناس خبره در آموزش احیا و یکی از پرسنل با سابقه در بخش مراقبتهای ویژه، بتوانم آنچه که آموخته‌ام، تجربه کرده ام، در اختیار همکارانم بگذارم. و شاید کمکی کوچک در راه بازگرداندن زندگی به بیمارانی باشد، که ممکن بود خود من تاکنون یکی از آنها باشم. بارها و بارها هنگامی که در بخش فوریت‌ها یا بخش مراقبتهای ویژه با پیام کُد CPR بر بالین شخصی که دچار ایست قلبی و ریوی شده است می‌روم، به خود می‌گویم که ممکن بود، من جای این شخص بودم، پس هرچه در توان دارم باید انجام بدهم.
دوم اینکه، حتماً خوانندگان گرامی، به خوبی می‌دانند که در بازار کتاب، نوشته‌های بسیاری وجود دارد که در آن روش‌ها و فنون CPR پایه و پیشرفته بیان شده است، اما آنچه که سبب شد من، ایده جدید www.cprnabzino.com را فراهم آورم، که با زبانی کارا و گفتگویی محاوره ای با روش عملیاتی و چالشی مناظره ای، و نیز با پرسشنامه های پایایی شده OSCE روش نوینی برای آموزش عملی با معیار های انجمن قلب امریکا AHA اجرایی کردیم که در چندین مرکز درمانی آموزشی به پرسنل درمانی آموزش داده شد.
بعد از تجربه های بیشمار و فراگیری از اساتید مختلف و متخصصین بیهوشی، مخصوصا استاد گرانقدر دکتر فرید ابوالحسن قره داغی، دکتر عباسعلی آخوندی و دانشمند گرامی دکتر عباس عبادی مطالبی که آموخته ام و تجربیاتی که در دور پایان نامه دانشگاه بدست آوردم؛ یعنی از زمان کار در بخش ویژهICU تاکنون بسیار زیاد جهت CPR بر بالین بیماران حاضر شدم و گواه بسیاری از اقدامات نادرست یا ناقص بوده‌ام.
از طرفی پس از برگزاری سخنرانی‌های گوناگون در چندین بیمارستان و کارگاه‌های آموزشی CPR که در طی یک دهه انجام دادم، متوجه فهرستی از کاستی‌ها، چه از نظر دانش CPR و چه از نظر کاربرد روش‌های آن شدم.که چندین نمونه آشکار آن را در اینجا می‌آورم.
برای نمونه، شاید بیشتر شما دوستان و بینندگان گرامی در CPR هایی حضور داشته‌اید که یکی در گروه احیاء می‌خواسته به بیمار شوک بدهد، دیگری مخالف این نظر بوده، یکی موافق دادن سه شوک بوده، دیگری موافق دادن 2 یا 3 بار و هر بار سه شوک بوده است، هنگام بررسی کیفیت CPR من بارها دیده‌ام، که فردی، گوشی معاینه [استتوسکوپ] را برداشته و با درخواست قطع ماساژ قلبی، کوشش در شنیدن صدای قلب داشته است. بارها دیده‌ام که برای پی بردن به وجود نبض در بیمار، یکی نبض کاروتید را لمس می‌کرده است، دیگر نبض رادیال، یکی نبض پشت پایی، یکی نبض رانی (فمورال) و برخی نیز دست روی نبض بازویی [براکیال] می‌گذاشتند. در دادن ماساژ قلبی بارها دیده‌ام که برای کاری با اهمیت بسیار کمتر، ماساژ قلبی قطع شده است و پس از گذشت چندین ثانیه دوباره آغاز شده است. یکی دیگر از کاستی‌های بسیار مهم، دادن میزان مایع، جهت احیای بیمار است، بارها دیده‌ام که برای بیمار نواقصی در کاربرد تجهیزات احیا داشته اند که ناشی از عدم شناخت کافی از وسایل و تجهیزات پزشکی در حین احیا بوده است و در مواردی از راه رگ‌های محیطی، با استفاده از یک آنژیوکت آبی یا صورتی اقدام به دادن مایع و دارو می‌کرده‌اند (بارها در سخنرانی‌ها نیز این پرسش را که با یک آنژیوکت صورتی ـ آبی ـ سبز ـ طوسی و… در هر دقیقه چند میلی‌لیتر مایع می‌توان داد، مطرح کرده‌ام و بیشتر افراد حاضر در جلسه، این مهم را نمی‌دانسته‌اند) بدون توجه به اینکه ما، در احیای قلبی ـ ریوی با ثانیه‌ها سر و کار داریم. برای نمونه با یک آنژیوکت صورتی (شماره 20) که در هر دقیقه می‌توان حدود 53 میلی‌لیتر مایع داد (یعنی برای دادن یک لیتر مایع 20 دقیقه زمان لازم است) چگونه می‌توان در زمان 4 تا 8 دقیقه که زمان طلایی و نهایی برای BLS و ACLS است، بیمار را به شرایط پایدار رساند. یکی دیگر از نمونه‌هایی که در بیشتر کتاب‌های شامل دستور کار CPR، یادآوری نشده است، این است که؛ داروهای موجود در بازار ایران به چه صورتی است و با چه درصدی و چگونه باید تجویز شود. برای نمونه هنگامی که در کارگاه‌های CPR، در درمان PEA و آسیستول و یا برادیکاردی از انتخاب دارو پرسیده می‌شد، شاید بیشتر افراد می‌توانستند بگویند ـ آتروپین ـ اپی‌نفرین یا (بی‌کربنات و کلسیم در هایپرکالمی) ولی بیشتر شرکت‌کنندگان از اینکه در یک آمپول آتروپین و اپی‌نفرین چه مقدار دارو وجود دارد یا این داروها چند درصد هستند یا در هر میلی‌لیتر چند میلی‌گرم دارو وجود دارد، اطلاعی نداشتند. در مورد اینکه کلسیم کلراید چه تفاوتی با کلسیم گلوکونات دارد و مقدار مورد نیاز هرکدام چقدر است، نیز آگاهی وجود نداشت.
دیگر اینکه بارها در زمان CPR افرادی که دچار ایست قلبی، ریوی شده بودند، دیده‌ام که وضعیت قلبی بیمار پی در پی تغییر می‌کند یعنی بیمار آسیستول، دچار VF یا PVT شده، دوباره آسیستول می‌شود و دوباره VF می‌شود و سپس ریتم سینوسی پیدا می‌کند. پس از آن دچار PEA می‌شود و دوباره دچار آریتمی دیگر می‌شود و این چرخه گاهی تا نیم‌ساعت یا 45 دقیقه طول می‌کشد. همه اینها از یک سوی و شیفتگی من به دانش CPR از سوی دیگر، سبب شد که اطلاعات جمع آوری شده کنونی را پیشکش تمام همکاران پزشک، پرستار و گروههای پزشکی که هرکدام به گونه‌ای با احیای قلبی ـ ریوی سر و کار دارند، کنم. تا کمک کوچکی در راه بهبود بخشیدن به بیماران دچار بحران و نیازمند کمک فوری باشد.
در تمام برنامه های آموزشی من کوشش کرده‌ام، بسیاری از پیش‌گفتارها و علوم پایه‌ای را که در بیشتر کتاب‌ها و مقالات بیان شده است، نیاورم و به گونه‌ای، ساختار و چگونگی جملات تصاویر و فیلم ها را انتخاب کنم، که شما خواننده گرامی بتوانید فهرست وار و با درک صحیح، در هنگام یادگیری، روش کار را آموخته و به آسانی به کار ببندید. نکاتی را که در چارچوب علمی و یا تکرار و همزمانی با اجرای تئوری- عملی و اجرای عملیات کاربردی با تصاویر رنگی چاپ شده و به صور مختلف نرم افزار چند رسانه ای در یک قالب درستی در کنار همدیگر قرار بدهیم تا همکاران و گروههای مختلف درمان آموزشهای لازم را ببینند و در زمان اجرای اقدامات احیا حتماً به کار ببندید، زیرا اقدامات بسیار مهمی در بهبود کیفیت CPR هستند.
تلاش بر این بوده که تمامی افراد جامعه از نوجوانان تا سنین بالا با روش احیای قلبی ریوی پایه با کیفیت بالا را بیاموزند و با توجه به توصیه های اکید انجمن قلب امریکا (AHA ) و مطالعات مختلفی که نشان داده هریک از اقوام و بستگان فرد قربانی کمترین اطلاعات اولیه احیای قلبی با کیفیت بالا را بدانند می توانند در برگشت پذیری قربانی تا 60% موثر باشند، پس تلاش شده آموزش اقدامات احیای قلبی ریوی پایه تنها با دست (Hands only CPR ) را در آموزش به افراد غیر حرفه ای نیز در روند آموزشی بیاوریم. اطلاعات لازم در زمینه آموزش احیای خارج بیمارستانی و نکات لازم در احیای بیماران ترومایی را نیز به همکاران پرستار و گروههای پیراپزشک آموزش دهیم. آزمون عملی احیای قلبی از دیگر دست آوردهای این روش آموزشی است که در دو رده پایه و پیشرفته و با همت و مشارکت انجمن مراقبتهای ویژه و سازمان نظام پرستاری شرایط تامین مستندات و گواهینامه آن را فراهم نموده ام تا گواهی تاکید آموزش تئوری و عملی شود.
دیدگاه خود را درج کنید